dziwaczeć

dziwaczeć: {{stl_3}}dziwaczeć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʥ̑ivaʧ̑ɛʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-eje{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}z-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_14}}absonderlich {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}schrullig {{/stl_32}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}werden {{/stl_14}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

dziwaczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, dziwaczećeję, dziwaczećeje, dziwaczećczał, dziwaczećczeli {{/stl 8}}– zdziwaczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się człowiekiem o dziwacznych przyzwyczajeniach, dziwakiem : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziwaczeć — ndk III, dziwaczećeję, dziwaczećejesz, dziwaczećej, dziwaczećczał, dziwaczećeli «stawać się dziwakiem, nabierać dziwacznych przyzwyczajeń» Żyjąc z daleka od ludzi dziwaczał coraz bardziej … Słownik języka polskiego
dziwaczenie — n I rzecz. od dziwaczeć, dziwaczyć … Słownik języka polskiego
zdziwaczeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziwaczeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias